صفحه اصلی / بیماری های ارتوپدی / کیست گانگلیون چیست؟
۶ دقیقه
کیست-گانگلیون-چیست؟-

کیست گانگلیون چیست؟

آنچه می خوانید

کیست گانگلیونی یک توده کوچک پر از مایع درست در زیر پوست است. گانگلیون ها معمولاً نزدیک به مفصل تشکیل می شوند. اکثر کیست های گانگلیون روی مچ دست، انگشتان یا پا هستند. بسیاری از افراد به کیست گانگلیون مبتلا می شوند. گانگلیون ها برخی از شایع ترین توده های خوش خیم (غیر سرطانی) هستند که در بافت های نرم بدن ایجاد می شوند.

چه چیزی باعث ایجاد کیست گانگلیون می شود؟

 هیچ کس دقیقاً نمی داند چه چیزی باعث شروع رشد کیست گانگلیون می شود. برخی تئوری ها نشان می دهند که کیست ممکن است پس از آسیب دیدگی مفصل ایجاد شود و به بافت اجازه نشت یا برآمدگی بدهد.

بیشتر بخوانید: درمان کیست مچ دست

 در حال حاضر، اکثر محققان موافق هستند که کیست‌ های گانگلیونی از سلول‌های مزانشیمی در محل اتصال کپسول سینوویال در نتیجه ریز آسیب مداوم ایجاد می‌شوند.  به نظر می رسد آسیب مکرر به ساختارهای پشتیبان کپسولی و رباطی باعث تحریک فیبروبلاست ها برای تولید اسید هیالورونیک می شود که برای تولید ماده “ژله مانند” موسین که معمولاً در کیست های گانگلیونی یافت می شود، تجمع می یابد.

چه کسانی به کیست گانگلیون مبتلا می شوند؟

 با توجه به آنچه جامعه پزشکی در مورد کیست گانگلیون می‌داند، هر کسی می‌تواند به آن مبتلا شود.  عوامل خاصی ممکن است شانس شما را برای داشتن این کیست ها افزایش دهند:

 جنسیت: زنان سه برابر بیشتر از مردان دچار گانگلیون می شوند.

 سن: برای اکثر افرادی که دچار کیست گانگلیون می‌شوند، این کیست در اوایل تا اواسط بزرگسالی، بین ۲۰ تا ۵۰ سالگی ظاهر می‌شود.

 آسیب قبلی: برخی از پزشکان بر این باورند که آسیب مفصلی (مانند تاندونیت در اثر استفاده بیش از حد از مچ دست) می‌تواند باعث ایجاد کیست گانگلیونی در آینده شود.  تحقیقات هنوز این نظریه را ثابت نکرده است.

 آرتریت: داشتن آرتریت در دست‌ ها احتمال ابتلا به کیست گانگلیونی را افزایش می‌دهد. افراد مبتلا به آرتریت اغلب در نزدیکی نوک انگشتان خود (در نزدیک ترین مفصل به ناخن) دچار کیست گانگلیون می شوند. اما داشتن کیست گانگلیون روی انگشت به این معنی نیست که شما آرتریت دارید (یا خواهید گرفت).

 علائم کیست گانگلیون چیست؟

 برجستگی زیر پوست نشانه اصلی کیست گانگلیون است.  این برآمدگی می تواند در اندازه و شکل متفاوت باشد.  ممکن است در طول زمان یا زمانی که از آن ناحیه (مفصل) بیشتر استفاده می کنید، بزرگتر شود.  کیست ممکن است اصلا شما را آزار ندهد.  اگر علائمی دارید، ممکن است متوجه مقداری درد عضلانی یا احساس گزگز شوید.  این معمولاً اثر جرمی است، به این معنی که جرم باعث ایجاد فشار می شود و ممکن است باعث التهاب شود.

کیست گانگلیون کجا ظاهر می شود؟

کیست های گانگلیون معمولاً در مفاصل خاصی ظاهر می شوند. استفاده از مفصل در نزدیکی کیست ممکن است تورم را افزایش دهد و هر گونه ناراحتی را که احساس می کنید، بدتر کند.

 کیست‌ های گانگلیون معمولاً در موارد زیر ایجاد می‌شوند:

  • مچ: در جلو یا پشت
  • انگشت: نزدیک هر مفصل انگشت (نزدیک به کف دست یا درست زیر ناخن)
  • پا: نزدیک به مچ پا یا نزدیک انگشتان پا

 کیست گانگلیون چگونه است؟

 کیست گانگلیون معمولاً شبیه یک توده یا برآمدگی روی مچ دست، انگشت یا پای شما است. این توده ممکن است متقارن (گرد) یا بدشکل (بیشتر شبیه بیضی) به نظر برسد.

 کیست گانگلیون درست زیر سطح پوست قرار دارد. ممکن است شبیه یک حباب باشد که از مفصل خارج شده است. 

 کیست های گانگلیونی سفت هستند یا نرم؟

 افراد، کیست گانگلیون را به طور متفاوت تجربه می کنند. گانگلیون ها معمولاً (اما نه همیشه) در لمس محکم هستند. برخی افراد گزارش می دهند که کیست های پر از مایع نرم هستند.  این توده به راحتی زیر پوست شما حرکت می کند.

آیا همه کیست های گانگلیون نیاز به درمان دارند؟

 اگر کیست گانگلیون شما را آزار نمی دهد، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشد. گاهی اوقات کیست گانگلیون خود به خود از بین می رود.

 در صورت وجود کیست گانگلیون، پزشک شما ممکن است در شرایط زیر، درمان را توصیه کند:

اگر کیست شما درد می کند، که ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که کیست به عصب یا بافت مفصل فشار می آورد.

 برخی حرکات یا کارهای خاص مانند راه رفتن یا گرفتن مداد را دشوار می کند.

 کیست گانگلیون چگونه درمان می شود؟

درمان‌ های کیست گانگلیون عبارتند از:

 داروی ضد التهاب: ممکن است تورم را به حداقل برساند و سطوح خفیف ناراحتی را کاهش دهد.

 آتل‌ها یا بریس‌ها: ناحیه ی مورد نظر را محافظا می‌ کنند و از حرکت دادن ناحیه آسیب‌ دیده جلوگیری می‌کنند و تورم و درد را کاهش می‌ دهند.

 آسپیراسیون: روشی است که در آن پزشک شما از یک سوزن برای برداشتن مایع از کیست استفاده می‌کند. پزشکان معمولاً آسپیراسیون را در مطب خود انجام می دهند.  ممکن است بلافاصله پس از انجام آک احساس بهتری داشته باشید. از آنجایی که این درمان فقط مایع را حذف می کند و نه کل کیستو علائم شما ممکن است عود کند بنابراین روشی دائمی به حساب نمی آید.

 کیست گانگلیون چه زمانی نیاز به جراحی دارد؟

 در صورتی که سایر درمان ها ابک کیست را تسکین ندهند یا کیست شما عود کند، ممکن است متخصص ارتوپدی شما جراحی را در نظر بگیرد. جراحان، گانگلیون را با برداشتن کل کیست درمان می کنند. کیست اغلب شامل یک ساختار ساقه مانند (ریشه) متصل به کیست است.

 جراح شما ممکن است از تکنیک های باز (سنتی) یا آرتروسکوپی (برش های کوچک) استفاده کند. در برخی موارد، جراحان ممکن است برای ترمیم کامل مشکل، مقداری بافت از مفصل مجاور بگیرند.

بیشتر بخوانید : ترمیم عصب دست

جراحی برای برداشتن کیست گانگلیون را گانگلیونکتومی می نامند. معمولاً یک روش سرپایی است.  این بدان معناست که شما بلافاصله ترخیص خواهید شد، بهبودی کامل دو تا شش هفته طول می کشد. جراحان ارتوپد آموزش های تخصصی را برای انجام روش های پیچیده بر روی مفاصل بدن و سایر بافت های نرم دریافت می کنند.

 جراحی ممکن است به طور موثر علائم شما را برطرف کند. برداشتن کیست گانگلیون با جراحی خطر بازگشت کیست را تا حد زیادی کاهش می دهد. با این حال، گانگلیون ها پس از جراحی در حدود ۵ تا ۱۵ درصد موارد برمی گردند.

منابع:

https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/15554-ganglion-cysts

https://www.nhsinform.scot/illnesses-and-conditions/muscle-bone-and-joints/conditions/ganglion-cyst

دکتر علیرضا تعبدی فوق تخصص ارتوپدی
(فلوشیپ جراحی شانه و دست)


- عضو شورای پزشکی ایران
- عضو انجمن ارتوپدی ایران
- عضو مجمع جراحی دست ایران
- عضو جراحان ارتوپد امارات متحده

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی

آنچه میخوانید