دررفتگی آرنج زمانی اتفاق می افتد که بازو و ساعد از موقعیت طبیعی خود جدا شوند. استخوان بازو معمولاً با استخوان های ساعد (رادیوس و اولنا) درگیر می شود. هنگامی که دررفتگی آرنج رخ می دهد، این استخوان ها از تراز طبیعی خود جدا می شوند. دررفتگی آرنج بعد از دررفتگی شانه دومین دررفتگی مفصل است.
علائم دررفتگی آرنج چیست؟
دررفتگی آرنج می تواند کامل یا جزئی باشد و علائم بر این اساس متفاوت است.
دررفتگی کامل آرنج
در دررفتگی کامل آرنج یا لوکساسیون، سطوح مفصلی کاملا از هم جدا می شوند.
فردی که دچار دررفتگی آرنج است درد و انحراف شدید در مفصل دارد. به عبارت دیگر، بازو ممکن است با یک پیچ و تاب عجیب در آرنج تغییر شکل داده شود.
دررفتگی جزئی آرنج
در دررفتگی جزئی، سطوح مفصلی تا حدی از هم جدا می شوند که به آن سابلوکساسیون نیز می گویند. مفصل ممکن است در طول این شرایط طبیعی به نظر برسد و تشخیص آن دشوار باشد. حرکت آرنج می تواند طبیعی باشد. با این حال، فرد ممکن است درد را تجربه کند. هنگامی که رباط‌های اطراف آرنج شما کشیده یا آسیب دیده است، ممکن است پوست کبود شده به نظر برسد.
علل دررفتگی آرنج چیست؟
شایع ترین علل دررفتگی آرنج عبارتند از:
تلاش برای جلوگیری از سقوط با کشیدن دست
- کشیدن دست برای محافظت از خود در برابر ضربه در هنگام تصادفات وسایل نقلیه موتوری
- شرکت در فعالیت های ورزشی خاص مانند اسکی، اسنوبورد و اسکیت روی یخ
- داشتن اختلالات مفصلی مانند Ehlers-Danlos که مفاصل را شل و انعطاف پذیرتر می کند
استفاده بیش از حد از مفصل آرنج
در کودکان، بلند کردن نامناسب با یک دست هنگام پریدن از روی جدول. تاب دادن آنها توسط بازو یا زمانی که کودک به طور ناگهانی پایین می آید در حالی که شما دست او را گرفته اید ممکن است منجر به دررفتگی آرنج شود.
دررفتگی آرنج چگونه تشخیص داده می شود؟
در طول تشخیص، پزشک علائم رایج در بازو یا دست مرتبط با این بیماری را بررسی می کند. آنها عبارتند از:
- بی حسی
- تورم
- بدشکلی
- تغییر رنگ پوست
روش های تشخیص در رفتگی آرنج
- آزمایش‌های تشخیصی خاصی مانند اشعه ایکس، توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویر تشدید مغناطیسی (MRI) نیز ممکن است توصیه شود.
- اشعه ایکس به شناسایی آسیب استخوان کمک می کند و همچنین به تعیین جهت دررفتگی کمک می کند.
- در صورتی که نتایج اشعه ایکس قطعی نباشد یا نیاز به شناسایی بیشتر باشد، ممکن است سی تی اسکن توصیه شود.
- MRI برای شناسایی آسیب هایی که ممکن است به رباط ها و تاندون های اطراف رخ داده باشد استفاده می شود.
دررفتگی آرنج چگونه درمان می شود؟
برخی از دررفتگی ها ممکن است خود به خود به حالت عادی بازگردند. با این حال، اکثر آنها نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند. قبل از شروع فرآیند، داروهای آرام‌بخش و مسکن برای شل شدن عضلات و تسکین درد تجویز می‌شود.
بی حرکت نگه داشتن آرنج
این روش به آرامی توسط متخصص ارتوپد با تجربه پزشکی انجام می شود. هنگامی که مفصل در یک راستا قرار گرفت، آرنج با استفاده از یک آتل برای چند هفته بی حرکت می شود. با این حال، اگر آرنج برای مدت طولانی‌تری بی‌حرکت نگه داشته شود، توانایی بازگرداندن عملکرد طبیعی آن ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد. از این رو فیزیوتراپی در تقویت عضلات و تاندون ها برای حمایت از آرنج پس از بهبودی لازم است. برخی از افراد ممکن است هرگز نتوانند دست خود را حتی پس از فیزیوتراپی به طور کامل دراز کنند. با این حال، آرنج همچنان می تواند به خوبی حرکت کند حتی با کاهش دامنه حرکتی. ارزیابی مکرر از طریق اشعه ایکس در طول فرآیند بهبودی به اطمینان از تراز مناسب استخوان‌ها در مفصل آرنج کمک می‌کند.
جراحی آرنج
اگر استخوان دررفته شکسته شده باشد یا آسیبی به رباط ها وارد شود، به درمان جراحی نیاز است. برای یک دررفتگی ساده آرنج به ندرت نیاز به جراحی است. جراحی فقط پس از یک دررفتگی ساده آرنج (حدود ۱-۲٪ از دررفتگی های آرنج) ضروری است. مطالعات متعدد هیچ فایده ای از ترمیم رباط پس از یک دررفتگی ساده آرنج ثابت در اکثر بیماران نشان نداده است.
اعصاب یا عروق خونی اطراف آرنج. در برخی موارد، ممکن است چندین شکستگی در استخوان وجود داشته باشد. جراحی شامل بازیابی تراز و ترمیم ساختارهای مجاور آسیب دیده است. بعد از جراحی، ممکن است از یک لولا خارجی برای کمک به حفظ مفصل در یک خط و محافظت از آرنج از دررفتگی مجدد استفاده شود.
معمولاً زمانی که یک شکستگی همراه با دررفتگی آرنج وجود دارد، جراحی ضروری است. بدون تثبیت جراحی شکستگی، معمولاً حفظ تراز مفصل آرنج دشوار است. جراحی معمولاً مستلزم قرار دادن صفحات و پیچ‌ها بر روی استخوان‌های شکسته برای بازگرداندن تراز آنهاست.
عوارض احتمالی دررفتگی آرنج چیست؟
- دررفتگی آرنج می تواند با شکستگی های منفرد یا متعدد در استخوان های آرنج همراه باشد.
- گاهی اوقات، رگ‌های خونی ممکن است پس از تراز شدن در بین استخوان‌های دررفته یا در مفصل به دام بیفتند. این ممکن است منجر به درد شدید و آسیب دائمی به بافت به دلیل کمبود خون شود.
- هنگامی که یک عصب پس از تنظیم مجدد بین استخوان های دررفته یا در مفصل گیر می کند یا به دام می افتد، ممکن است باعث بی حسی در بازو یا دست شود.
- برخی از دررفتگی ها ممکن است شامل جدا شدن یک استخوان کوچک همراه با رباط کشیده شده باشد.
- آرنج دررفته همیشه در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آرتروز در آینده است.
چگونه می توان از دررفتگی آرنج جلوگیری کرد؟
- از موقعیت هایی که خطر سقوط را افزایش می دهد اجتناب کنید و همیشه به خاطر داشته باشید که روی دست خود نیفتید.
- هنگام بلند کردن کودکان خود مراقب باشید و از بلند کردن یا چرخاندن آنها با بازوها خودداری کنید.
نتیجه گیری
اگر فردی دچار آسیب آرنج شده باشد، دررفتگی مفصل آرنج باید به عنوان علت احتمالی درد آرنج در نظر گرفته شود. علائم دررفتگی آرنج شامل درد، تورم و ناتوانی در خم کردن آرنج است. در برخی از دررفتگی‌های آرنج، آسیب عصبی یا عروق خونی ممکن است رخ دهد. همه دررفتگی‌های آرنج نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند، اما آنهایی که آسیب عصبی یا عروقی (رگ خونی) دارند، نیاز به توجه ویژه دارند.
