آرتریت شانه چیست؟

آرتریت یکی از علل شایع از دست دادن راحتی و عملکرد است. آرتریت شانه، بعد از زانو و لگن، سومین مفصل شایعی است که برای آرتریت نیاز به بازسازی جراحی دارد. تعویض مفصل برای آرتریت شانه معمولاً در افراد ۴۵ تا ۸۵ ساله انجام می شود. مردان و زنان به طور مساوی تحت تأثیر قرار می گیرند. خطر استئوآرتریت (بیماری دژنراتیو مفصل) در افرادی که سابقه آسیب قبلی شانه دارند، افزایش می یابد. آرتریت روماتوئید در زنان شایع تر است. در واقع آرتریت شانه وضعیتی است که در آن غضروف معمولی صاف پوشاننده توپ و حفره مفصل شانه به دلیل بیماری، ساییدگی، آسیب یا اتفاق ناخوشایند جراحی از بین می‌رود.

علل بروز آرتریت شانه

هیچ الگوی ارثی شناخته شده ای برای آرتریت شانه وجود ندارد، اگرچه برخی خانواده ها شیوع بیشتری دارند. در حالی که آرتریت شانه را می توان به استفاده سنگین فیزیکی از شانه یا آسیب دیدگی شانه نسبت داد، بسیاری از افراد بدون علت شناخته شده به آرتریت شانه مبتلا هستند.

آرتریت شانه اغلب بدون علت شناخته شده ایجاد می شود. از سوی دیگر، ممکن است در اثر آسیب، جراحی، استفاده زیاد، عفونت یا شرایط سیستمیک مانند:

• روماتیسم مفصلی،
• نقرس،
• لوپوس،
• هموکروماتوز، یا
• سندرم شوگرن

کندرولیز چیست؟

کندرولیز یک نوع شدید آرتریت شانه است که در آن غضروف مفصل پس از آرتروسکوپی شانه به طور ناگهانی از بین می رود. کندرولیز ممکن است با استفاده از گرمای فرکانس رادیویی برای کوچک کردن کپسول شانه و با استفاده از کاتترهای پمپ درد قرار داده شده در مفصل پس از آرتروسکوپی برای تجویز پس از عمل بی حس کننده موضعی مانند مارکائین (بوپیواکائین) یا زایلوکائین (لیدوکائین) همراه باشد.

بیشتر بخوانید: نحوه درمان بیماری شانه یخ زده چگونه است؟

عوامل خطر آرتریت شانه

رژیم غذایی و متابولیسم به ندرت از عوامل ایجاد آرتریت شانه هستند. خطر آرتریت شانه با آسیب یا جراحی قبلی شانه افزایش می یابد. خطر آرتریت شانه ممکن است با اجتناب از آسیب شانه و حفظ انعطاف پذیری شانه با استفاده از تمرینات کششی ملایم کاهش یابد.

علائم آرتریت شانه

آرتریت شانه ممکن است باعث درد، ناتوانی در خواب، سفتی و ساییدگی در هنگام حرکت مفصل شود.

علائم اولیه آرتریت شانه

اولین علائم آرتریت شانه اغلب سفتی، درد در شب و دشواری در استفاده از بازو برای فعالیت های بالای سر و بیرون به پهلو است. علائم ممکن است به مرور زمان کاهش یابد و از بین برود، گاهی اوقات با تغییرات آب و هوا تشدید می شود. آرتریت شانه بسته به نوع آرتریت ممکن است آهسته یا سریع پیشرفت کند.

اثرات ثانویه آرتریت شانه

آرتریت شانه ممکن است باعث درد بالا و پایین بازو شود، اما معمولاً بی‌حسی، گزگز یا ضعف دست ایجاد نمی‌کند. علائم آرتریت شانه ممکن است گاهی شبیه علائم شانه یخ زده، پارگی روتاتور کاف یا حتی گرفتگی عصب در گردن (رادیکولوپاتی گردنی) باشد.

در آرتریت شانه، غضروف نرمال صافی که انتهای استخوان ها را می پوشاند از بین می رود و انتهای استخوان شروع به فرسایش می کند.

این باعث درد، سفتی و ساییدگی در حرکت شانه می شود.

تشخیص عارضه آرتریت شانه

پزشک آرتریت شانه را با گرفتن یک سابقه خوب از مشکل، انجام معاینه فیزیکی کامل از شانه و گردن و گرفتن عکس‌های اشعه ایکس دقیق برای ارزیابی وضعیت مفصل تشخیص می‌دهد. در آرتروز، اشعه ایکس معمولاً از دست دادن فضای مفصلی طبیعی، خارهای استخوانی (استئوفیت ها) و از دست دادن مرکز توپ در حفره را نشان می دهد.

تست های تشخیصی آرتریت شانه

آزمایش‌های آزمایشگاهی، به‌جز آزمایش‌های معمول خون و ادرار، معمولاً ضروری نیستند. در موارد خاص، آزمایش‌های اضافی مانند MRI، سی‌تی اسکن یا آزمایش‌های آزمایشگاهی ممکن است مفید باشد. آزمایش ها معمولا ناراحت کننده یا تهاجمی نیستند. گاهی اوقات شانه آنقدر سفت است که قرار دادن بازو برای عکسبرداری با اشعه ایکس دردناک است.

آرتریت شانه توسط هر پزشکی که تجربه ای در ارزیابی شرایط شانه داشته باشد، قابل تشخیص است. این ممکن است یک جراح ارتوپد، فیزیاتر، روماتولوژیست یا پزشک مراقبت های اولیه باشد. تیم درمانی ما شامل یک درمانگر است که به توانبخشی شانه اختصاص دارد.

بهترین متخصص ارتوپدی برای درمان آرتریت شانه

تعیین بهترین درمان برای یک فرد مبتلا به آرتریت شانه به تجربه قابل توجهی نیاز دارد. از آنجایی که آرتریت شانه بسیار کمتر از آرتریت زانو یا لگن است و از آنجایی که جراحی های بسیار کمتری برای آرتریت شانه نسبت به آرتریت مفصل ران یا زانو انجام می شود، جراحان شانه با تجربه بسیار کمتری نسبت به جراحان زانو و ران وجود دارند. بیمارانی که قصد تعویض مفصل شانه (آرتروپلاستی کامل شانه) را دارند باید با فردی که این جراحی ها را مکرر انجام می دهد مشورت کنند. تمام درمان ها باید به توصیه یک پزشک متخصص ارتوپدی انجام شود. مدیریت غیرجراحی آرتریت شانه ممکن است شامل تمرینات با دامنه حرکتی ملایم باشد، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی در صورتی که فرد به خوبی تحمل کند. البته گاهی اوقات اصلاح استفاده از شانه، مانند کاهش ضربه و بار، ممکن است مفید باشد. تزریق کورتیزون یا سایر داروها تاکنون موثر نبوده است.

تشخیص و درمان آرتریت شانه

در آرتریت شانه، غضروف صافی که به طور معمول سطوح (سر بازو) و حفره (گلنوئید) را می پوشاند از بین می رود. نتیجه این است که بین این دو سطح مفصلی بر روی یکدیگر ساییده می شوند. این تماس استخوان به استخوان باعث ایجاد درد، سفتی، مشکل در خواب و ناتوانی در انجام فعالیت های روزمره زندگی، کار و ورزش می شود. آرتریت شانه ممکن است ناشی از ساییدگی، استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید، پارگی روتاتور کاف یا به دنبال جراحی برای دررفتگی های مکرر باشد. آرتریت شانه را می توان با یک شرح حال دقیق و معاینه فیزیکی همراه با اشعه ایکس به درستی تشخیص داد. هر یک از انواع آرتریت ظاهر خاصی در اشعه ایکس دارد.

درمان آرتریت شانه

درمان آرتریت شانه ممکن است شامل تمرینات ورزشی، روش دویدن، جراحی کامل شانه یا آرتروپلاستی کامل شانه باشد. یک جراح شانه با تجربه در تعویض مفصل می تواند بفهمد که آیا جراحی مفید است یا خیر. بیماران در صورتی که انگیزه کافی داشته باشند و از سلامت خوبی برخوردار باشند، به احتمال زیاد از این جراحی سود می برند. زمان انجام عمل تا حد زیادی به خود بیمار بستگی دارد.

هدف از جراحی آرتروپلاستی چیست؟

هدف از آرتروپلاستی جایگزینی شانه بازگرداندن بهترین عملکرد ممکن به مفصل با برداشتن بافت اسکار، متعادل کردن عضلات و جایگزینی سطوح تخریب شده مفصل با سطوح مصنوعی است.

آرتروپلاستی تعویض مفصل شانه یک روش بسیار موثر است و بهتر است توسط یک تیم جراحی که اغلب این جراحی را انجام می دهند انجام شود. چنین تیمی می تواند سود از این جراحی را به حداکثر برساند و خطرات آن را به حداقل برساند. در دانشگاه واشنگتن، ما هر هفته ۵ تا ۱۰ تعویض مفصل شانه را انجام می دهیم. هدف ما سفارشی کردن این روش بر اساس اهداف فعالیت هر بیمار و الگوی خاص آرتریت است.

اگر روش های غیر جراحی موفقیت آمیز نبود، می توان بازسازی جراحی را در نظر گرفت. بیمار ممکن است بتواند راحتی و عملکرد شانه را با تمرینات خانگی و داروهای خفیف بهبود بخشد. با این حال، این موارد باید فقط تحت نظر یک پزشک متخصص انجام شود. اکثر موارد آرتریت پیشرفته شانه توسط جراحان ارتوپد با آموزش های ویژه در بازسازی شانه مدیریت می شود. آرتریت شانه با شدت کمتر می تواند توسط روماتولوژیست ها، فیزیاترها و پزشکان مراقبت های اولیه مدیریت شود.

مراقبت های پزشکی فوری آرتریت شانه

چند اورژانس پزشکی با آرتریت شانه وجود دارد. به طور کلی این یک بیماری مزمن است. اگر شانه داغ و متورم باشد، ممکن است آرتریت عفونی وجود داشته باشد و ارزیابی فوری لازم است.

بسیاری از افراد نمی دانند که آرتریت می تواند بر شانه تأثیر بگذارد. اگرچه شانه کمتر از لگن یا زانو با آرتریت درگیر می شود، اما آرتریت شانه در واقع بسیار شایع است. در حالی که در گذشته هیچ روش جراحی موثری برای آرتریت شانه وجود نداشت، اکنون تکنیک های پیشرفته در بازسازی جراحی می تواند به بازگرداندن راحتی و عملکرد شانه کمک کند.

عمل جراحی آرتریت شانه

موارد شدید آرتریت شانه ممکن است نیاز به درمان جراحی توسط جراح متخصص در این زمینه داشته باشد. انواع جراحی مورد استفاده برای اشکال مختلف این بیماری عبارتند از:

• جایگزینی توپی استخوان بازو (همی آرتروپلاستی استخوان بازو) همراه با شکل دهی مجدد حفره (گلنوئید). این روش را یک عمل “ream and run” یا همی آرتروپلاستی استخوان بازو با آرتروپلاستی گلنوئید غیر پروتزی می نامند. یک آرتروپلاستی کامل شانه که در آن جایگزینی توپ استخوان بازو (همی آرتروپلاستی بازو) با قرار دادن یک سوکت پلاستیکی (گلنوئید) ترکیب می شود. اگر روتاتور کاف به طور جدی پاره یا تحلیل رفته باشد، ممکن است آرتریت شانه نیاز داشته باشد.
• یک پروتز مخصوص سر بازو که به عنوان پروتز CTA (آرتروپاتی پارگی کاف) شناخته می شود،
• آرتروپلاستی تعویض کامل شانه با توپ و سوکت معکوس (دلتا).
• اثربخشی آرتروسکوپی شانه در مدیریت آرتریت شانه ثابت نشده است.
• آسپیراسیون مشترک
• آسپیراسیون مفصل فرآیندی است که در آن مقداری مایع از مفصل زخم برداشته می شود. این روش معمولاً برای درمان آرتریت شانه مفید نیست، مگر اینکه مشکوک به عفونت یا نقرس باشد.
• تزریق کورتیزون، استروئیدها یا سایر عوامل به مفصل، سود پایداری برای شانه‌های آسیب‌دیده ایجاد نکرده است.
• آتل ها و بریس ها برای مدیریت آرتریت شانه مفید نبوده اند.

بیشتر بخوانید: ترمیم آسیب های روتاتور کاف یا عضلات شانه

درمان های جایگزین

تکنیک‌های تمدد اعصاب، مانند مدیتیشن، تصویرسازی بصری، آرام‌سازی پیشرونده عضلانی، یوگا یا بیوفیدبک ممکن است برای افراد مبتلا به آرتریت شانه مفید باشد، اما مزایای این رویکردها ثابت نشده است. محدودیت‌های تعاملات اجتماعی ناشی از آرتریت شانه معمولاً می‌تواند با مدیریت موفق کاهش یابد.

در هنگام ابتلا به آرتریت شانه، صبور بودن اغلب دشوار است. افراد مبتلا به آرتریت شانه ممکن است وسوسه شوند که درمان های اثبات نشده ای انجام دهند. آنها حتی ممکن است مضر باشند و اغلب افراد را از دریافت مراقبت های پزشکی که واقعاً نیاز دارند باز می دارند. درمان های جدید باید با پزشک در میان گذاشته شود و توصیه های او را دریافت کنید.

سوالات متداول آرتریت شانه

منبع:

https://orthop.washington.edu/patient-care/shoulder-arthritis.html